Le temps passe vite

Le Temps passe vite, of ook wel, de tijd vliegt.

Voorgaande jaren tijdens onze vakanties vonden wij altijd dat de tijd zo snel ging hier.

Ergens hadden wij de hoop dat, als wij eenmaal in Frankrijk zouden wonen, dit niet het geval was. Maar niets is minder waar... Er zijn alweer ruim 4 maanden voorbij sinds we hier wonen. En die maanden zijn dus omgevlogen.

 

Na een emotioneel afscheid van een hoop lieve mensen in Nederland met een prachtig spandoek op een viaduct in IJmuiden, om ons uit te zwaaien en een lastige start hier in Frankrijk kunnen we zeggen dat we helemaal op ons plekkie zijn hier. 

De maanden juli en augustus hebben we niet heel hard geklust, maar hebben we alles op ons in laten werken en ook genoten van het zeer mooie weer.  (Lees hittegolf.) Het zwembad heeft over uren gedraaid.

Eigenlijk was het plan om snel beton te storten, maar daar bleef het heel lang te warm voor.

We hebben natuurlijk niet helemaal stil gezeten. da's niks voor ons.

Met klusjes als hout stapelen, boven verder met het toilet, hek plaatsen om de nieuwe boomgaard te beschermen tegen reeën en konijnen (oké, die klus was niet handig in de hitte) etc.

Maar ook bezoek ontvangen (toen mocht het nog) van broer (zwager) en schoonzus, de kinderen en uitstapjes gemaakt in de omgeving.

1 september was voor Tess de dag dat zij voor het eerst naar school moest. Super zenuwachtig was ze. Maar inmiddels heeft zij helemaal haar draai gevonden op school en vrienden gemaakt.

Via school is zij getest op haar niveau Frans en krijgt zij elke week 3 uur extra Franse les op school (en 1 uur privé thuis, dat hebben wij voor haar er bij gedaan. Want de taal goed beheersen is voor haar nog 10x belangrijker dan voor ons)

Zij gaat met sprongen vooruit (en daar ben ik soms best jaloers op hoor)

Ook hadden we in september de laatste opname dagen van Tess voor het programma "enkeltje verweggistan"

Mocht je het programma willen (terug) kijken, klik dan  hier

Wat was het leuk om daar aan mee te doen. En wat is het een mooi document geworden voor Tess, voor later. 

Vanaf het moment dat Tess naar school is gegaan, hebben wij onze klus intensiteit verhoogt.

In de uren dat zij op school zit, slaan wij grote slagen. Als zij thuiskomt om 18.00u zijn wij opgeruimd en klaar en is al onze aandacht voor haar. Op zaterdag doen we kleine dingetjes en zondag is rust dag.

 

Maar wat hebben wij dan zo al gedaan... Ik ga het proberen op te sommen. 

Goed om te weten is; dat wat wij nu aan het opknappen zijn onze woning gaat worden. (En waar wij nu wonen, straks als Gite door het leven zal gaan)

 * wij hadden grote bruine schuifdeuren voor een oude stal; hier is een nieuwe houten, geïsoleerde, gevel in geplaatst, achter deze gevel is in 2 fases beton gestort. 1 voor de hal en 1 voor de bijkeuken.

In deze ruimte is ook de trap naar de boven verdieping geplaatst. Een bovenverdieping die er niet was, dus ook die hebben we gemaakt.

Op die boven ruimte staat inmiddels een houten skelet bouw van de badkamer. Ook is er een raam in geplaatst in de aanstaande badkamer. 

Edwin is nu druk bezig waterleidingen aan te leggen, zodat we straks ook daadwerkelijk lekker kunnen douchen of het bad vullen.

Tegenover de badkamer, op de overloop, is een kiep/ kantel dakraam gemaakt, waardoor de overloop voorzien is van daglicht.

 

* Omdat wij blijven slapen in de slaapkamer waar wij nu slapen, moest er ook een doorgang komen tussen de overloop en onze slaapkamer. Dus in de "mur en pière" (60cm dikke muur) is een gat gemaakt.

Om straks van uit de slaapkamer ook daadwerkelijk de overloop te kunnen bereiken moeten we nog wel een trappetje maken, want er is enigszins hoogte verschil tussen beide ruimtes.

 

* De meeste recente aanpassing is een deur tussen de bijkeuken en de achtertuin. 

Tijdens deze klus kwamen we er achter dat onze buitenmuur aan de achterkant ernstig slecht was.

Vele stenen lagen los. Waardoor ik, Natalie, de afgelopen 2 weken bezig ben geweest met het voegen van deze muur, zodat het weer een stevige buitenmuur wordt. Ook de aankomende week wordt dit mijn hoofd bezigheid.

 

Omdat we de laatste weken ook heerlijk mooi weer hebben (gehad), hebben we ook achterstallig snoeiwerk verricht.

De appel en pruimenbomen in de oude boomgaard zijn ontdaan van het dode hout, een boom in de buurt van het huis die gevaarlijk kraakte als het waaide is kort gewiekt, samen met nog een andere boom. Ook deze was voorzien van vele dode takken.

De vlierbes heeft vele takken moeten inleveren, omdat deze de stroomdraad overwoekerde en tot slot hebben we nog maar een keer het gras gemaaid. 

 

Kortom, wij hebben ons niet verveeld en blijven we erbij "le temp passe vite"

 

Lieve groet van het Franse platteland