Het begint inmiddels echt op te schieten.
over 12 dagen is het zover. wat gaat het snel ineens.
Het is één aan kant zo onwerkelijk, dat het nu na al die jaren ook echt zo ver is. Soms heb ik Het idee dat we gewoon weer op een lange vakantie gaan naar ons stekkie.
Het is bijvoorbeeld gek te beseffen dat je na al die jaren lopen door Velserbeek met de honden straks daar niet meer loopt. Maar voortaan berg op/ berg af. Of niet meer voor een vergeten boodschap naar de winkel rent
Er staan nog zoveel dozen in huis, er moet ook nog best veel ingepakt worden. Maar ja we moeten ook nog iets van eten, wassen aankleden. Dus wanneer pak je de rest in? (eh dilemma)
Edwin is de afgelopen dagen, voor het eerst sinds de corona crisis, weer naar Frankrijk geweest met de eerste lading spullen. Vanmiddag komt hij terug en vrijdag gaat hij nog een keer. Dan met een busje om de grotere spullen mee te nemen die we mee willen hebben.
Gelukkig heeft hij fijne hulp van Thijs. En Thijs gaat ons ook een maand helpen in Frankrijk nu ik uitgeschakeld ben met mijn arm. Dat is zo fijn en geeft wel iets van rust bij mij.
Tussen alle bedrijven door zijn er nog allerlei afscheid momentjes.
Edwin een afscheid van zijn werk via Zoom. zeer apart maar daardoor ook weer heel gedenkwaardig.
Verassing afscheid op mijn werk, borrel met vriendinnen, en nog even een kop koffie in het park met de Franse les groep.
Tess heeft ook haar laatste activiteiten op school. Door de corona is haar laatste jaar basisschool een hele aparte geworden. Met veel thuis onderwijs, geen musical of kamp, maar met een eind film een week lang gekke activiteiten op school en een eind feest.
Tess heeft zich opgegeven voor een kinderprogramma van Zapp. Gister was daar de eerste draai dag van. Toen zij dacht dat de draaidag was afgelopen, de crew weg was bleek er nog een feest voor haar te zijn georganiseerd door haar vrienden clubje. (natuurlijk ook met de camera erbij)
Het was een zeer toffe dag.
De komende dagen zullen bestaan uit inpakken wat er nog in te pakken valt, rondjes grof vuil, nog meer afscheid nemen en dan "en route"